Moest jij ook stoppen met wat je wel nog kon en graag deed?

Basketbal is mijn hobby. En tijdens mijn worsteling met long-covid klachten kon ik dat periodes nog gewoon doen. Toch moest ik er mee stoppen op medisch advies.

Want ik herstelde niet.

Terwijl ik juist zoveel energie en plezier uit basketbal haal(de).

Ik snapte niet waarom ik nog kon sporten, maar gewoon wandelen, of in een drukke ruimte zijn, niet. Werken al helemaal niet.

Dat voelde tegenstrijdig. En ik voelde me daar schuldig over. Schaamde me zelfs.

Ik vond het moeilijk uit te leggen. Aan mezelf, maar vooral aan anderen.

Dus toen ik het advies kreeg om met alle inspanning te stoppen, deed ik dat braaf. Ook met basketbal.

Want ik moest er toch alles aan hebben gedaan om te kunnen herstellen?

Geen risico nemen. Geen fouten maken.

Herkenbaar?

Ik heb uiteindelijk meer dan een jaar niet gesport. En toen ik met alles stopte, was dat precies het moment waarop ik mijn grootste terugval kreeg. Omdat ik ook stopte met wat me juist goed deed.

Nu zie ik de link.

Maar als je geen kennis hebt over mind-body klachten, dan voelt stoppen vaak als het veilige en logische antwoord.

Want hoezo wel naar een feestje of sporten, maar niet naar werk of niet de vaatwasser kunnen uitruimen?

Een coachee die ik begeleid kreeg dat laatst ook verwijtend te horen: “Je was wel op het feestje, maar bleef niet op de verjaardag...”

Pijnlijk. En ook weer begrijpelijk als je het niet kent.

Maar de weg naar herstel bij mind-body klachten, begint juist bij doen wat goed voelt voor jou.

Trouw zijn aan je eigen wil. Aan je emoties. Daar zit de veiligheid.

Niet doen wat je denkt dat hoort. Niet meegaan in wat anderen van je verwachten.

Want juist dat zorgt voor het onderdrukken van emoties. En het zijn die onbewust onderdrukte emoties die lichamelijke klachten in stand houden.

Herstellen betekent:

Veilig worden in jezelf.

Gaan doen wat je eigenlijk al diep van binnen weet wat je nodig hebt.

In stapjes. Veilig. Liefdevol.

Dus ja, dat kan een feestje zijn. Of gewoon weer lekker basketballen.

Laat los wat een ander vindt van jouw herstel. Wat jij wel of niet zou mogen.

Ga doen waar jij blij van wordt. Dan is er geen ruimte voor angst.

En voor de mensen om je heen:

Wees mild.

Vertrouw dat iemand zijn of haar eigen weg volgt.

En laat je oordeel achterwege. Ook als het goed bedoeld is.

Vertrouw het proces.