Het opbouwen van activiteiten bij aanhoudende klachten

Bij aanhoudende klachten zonder duidelijke medische oorzaak gaat het opbouwen van activiteiten net even anders. Het draait niet zozeer om 𝙬𝙖𝙩 je doet, maar om 𝙝𝙤𝙚 je iets doet en hoe je je daarbij voelt. Ga je aan de slag met angst voor je klachten? Of met vertrouwen in je lijf? Doe je het omdat je vindt dat je het weer moet kunnen of uit liefde voor jezelf? Angst zorgt voor spanning, vertrouwen kalmeert je zenuwstelsel.

In plaats van triggers te vermijden, is het belangrijk om ze anders te gaan benaderen. Begin met activiteiten die je leuk vindt, waar je energie van krijgt en waarbij je je goed voelt, zodat je brein weer leert dat het veilig is om weer actief te zijn. Bij re-integratie zijn we vaak gewend om uren rustig op te bouwen, maar het draait eigenlijk vooral om het 𝗰𝗼𝗻𝘁𝗮𝗰𝘁 𝗺𝗲𝘁 𝗷𝗲𝘇𝗲𝗹𝗳 in wat je doet. Gelijk weer volle bak gaan is meestal nog te veel, te snel en daarmee te onveilig. Toch kun je meer aan dan je denkt, zolang het maar past bij wie je bent.

Zelf hield ik dit mantra voor ogen tijdens mijn eigen re-integratie. Pauzes nemen is essentieel (dat blijf ik een kunst vinden), maar ook bewust voelen waar spanning zit. Vaak bleek mijn hoofdpijn niet door de activiteit zelf te komen, maar door gedachten als: "Doe ik het wel goed?" of "Voeg ik wel iets toe?" of andere niet helpende gedachten. Het 𝗹𝗼𝘀𝗸𝗼𝗽𝗽𝗲𝗹𝗲𝗻 𝘃𝗮𝗻 𝗷𝗲 𝗸𝗹𝗮𝗰𝗵𝘁 𝗮𝗮𝗻 𝗲𝗲𝗻 𝗮𝗰𝘁𝗶𝘃𝗶𝘁𝗲𝗶𝘁 en inspanning, opent daarmee de weg naar het 𝘃𝗼𝗲𝗹𝗲𝗻.

Toen ik uiteindelijk besloot te kiezen voor wat ik het liefste doe, mensen begeleiden naar hun mooiste leven en gedichten schrijven, merkte ik dat ik ineens veel meer aankon.

Hoe voel jij je bij wat je doet? En is dat gezond voor jou?