Reattributie: wat geloof jij over je klachten?

Reattributie betekent het herzien van je overtuiging over de oorzaak van je klachten. Je onderzoekt of jouw verklaring over je pijn eigenlijk wel klopt.

Bij aanhoudende pijn denken we vaak automatisch aan een fysieke oorzaak: een oude blessure, overbelasting, iets wat “stuk” is. Maar weefsel herstelt meestal binnen enkele weken. Dus waarom blijft de pijn? Gedraagt die zich logisch als er echt iets kapot zou zijn?

Letterlijk vertaald gaat het bij reattributie om je attribuut – de veronderstelde oorzaak – te veranderen. Niet om te ontkennen wat je voelt, maar om te onderzoeken of je overtuiging klopt. En of die helpend is.

👉 Wat geloof je over je pijn?

👉 Wanneer speelt het op? Wat gebeurt er dan? Hoe voel en denk je op dat moment?

👉 Is het ook wel eens weg geweest? En wat deed je toen?

👉 Voelde je je toen ontspannen, veilig of juist niet?

Pijn wordt vaak in stand gehouden door angst, frustratie en het onderdrukken van emoties. Dat verlaagt je pijndrempel en verhoogt de spierspanning. Zo ontstaat er een vicieuze cirkel.

In de praktijk zie ik vaak dat mensen pijn koppelen aan overbelasting, fysiek of emotioneel. En als de pijn opspeelt, volgt al snel een gedachtetrein:

“Ik ben te ver gegaan, dat had ik nooit moeten doen… Als het nu maar niet erger wordt...

Ik wil deze pijn niet, dit moet weg.”

Juist deze angstige gedachten, het vechten tegen en focus op de pijn, dus jouw overtuiging over de pijn, versterkt de pijn en wat je voelt.

Laatst in een sessie gebeurde het tegenovergestelde.Tijdens een emotie-oefening werd de pijn niet meer gezien als bedreiging, maar als uitnodiging. Om te voelen. Om te luisteren. Samen onderzochten we de pijn en de gedachten over de pijn. En toen was de pijn ineens verdwenen....

Reattributie maakt ruimte.

Ruimte om niet automatisch te geloven wat je denkt.

Ruimte voor nieuwe, helpende betekenissen, gedachten en gedrag.

Je verschuift van “er is iets mis met mijn lichaam” naar: “mijn sensaties zijn verbonden aan wat ik niet wil of durf te voelen.”

En juist dat besef geeft ruimte. Om te vertrouwen op je herstel.

Op je lichaam. Op jezelf.

Om toe te laten wat je voelt en wat je werkelijk wilt in jouw leven.

Wat denk jij over je klachten? Voel je vrij om hierover het gesprek met mij te openen om te ervaren of er ook bij jou ruimte ontstaat voor herstel.