Mijn meest dappere stap

Op Moederdag kreeg ik van mijn dochter een complimentenkaartje met onderaan: “Je hebt een heel mooi werk gekozen”.

Ik voel me dankbaar dat ze dat ook ervaart, het was een lastig pad, ook voor haar met een moeder die zo lang uit de running was.

En het is ook bijzonder, want in de podcast Women on a Mission kreeg ik laatst precies die vraag: Welk grootste compliment zou jij jezelf geven?

Mijn antwoord was: dat ik de dappere stap heb gezet naar ander werk.

Het raakt de vraag die ik de laatste tijd vaker krijg van coachees:

Wat was jouw belangrijkste stap om te komen waar je nu staat?

Mijn antwoord is dus het loslaten van mijn oude werk.

Zonder zekerheid. Zonder te weten wat ik dan zou doen. Of wat ik nog zou kunnen.

Zonder duidelijkheid over mijn inkomen. Met een lijf vol spanning.

Maar met een innerlijk weten: dit is de stap die ik voor mezelf heb te zetten.

En dat gevoel kennen veel mensen.

We voelen diep vanbinnen al wat klopt voor ons, ergens voelen we wel een ja, of juist een nee.

Maar we durven er nog niet naar te luisteren. Naar te handelen. Omdat het een ander patroon vraagt.

Omdat het spannend is, uit onze comfortzone, hoe prettig of onprettig het daar ook is.

Omdat het oude, beschermende deel van ons veiligheid zoekt in wat we kennen.

Maar wat vroeger bescherming was, is nu vaak een blokkade.

Je hebt nu een keuze.

Je kunt veilig zijn bij jezelf. Zelfs als het spannend is.

Zelfs als er geen vangnet lijkt. Zelfs als de buitenwereld er wat van vindt.

En die vindt er altijd wel wat van. Daar zit niet jouw invloed. Wel in wat jij kiest voor jezelf.

Voor mij zat de grootste doorbraak in het besef:

Ook zonder baan, met of zonder uitkering… ben ik genoeg.

Ben ik het waard om voor mezelf te kiezen.

Om trouw te zijn aan waar mijn hart naartoe wil.

Mijn verlangen was groter dan mijn angst.  

Ook mijn coachees staan vaak voor zo’n punt, een doorbraak, een keuze die vaak nodig is in het herstelproces: 

– De lijn met een ex definitief doorknippen 

– Een oude vriendschap loslaten 

– Je eindelijk uitspreken richting ouders 

– Een label of diagnose niet langer als identiteit dragen

Het vraagt vooral om te stoppen met jezelf weg te cijferen. Omdat je gaandeweg jouw leven bent gaan geloven dat je er niet toe doet.

Maar je doet ertoe.

Jouw emoties doen ertoe.

Jouw verlangens doen ertoe.

Jouw gezondheid.

Jouw keuzes.

Welke dappere keuze heb jij voor jezelf te maken?