Controlegedrag is ook pleasegedrag

Controlegedrag lijkt niet op pleasen, maar komt vaak uit dezelfde wortel:

De angst voor afwijzing; voor verlies van verbinding met de ander, jezelf of het leven.

Het verschil is dat bij pleasen je meebeweegt met de ander om de harmonie te bewaren.

Bij controle gedrag houd je krampachtig vast om de veiligheid te bewaren.

In beide gevallen cijfer je jezelf weg. Jouw behoeften doen er niet meer toe. Je voelt niet meer wat je echt wilt of voelt.

Bij controlegedrag ben je onbewust zo druk met regelen, zorgen, bijsturen, dat je nauwelijks ruimte hebt om te voelen wat jij zelf nodig hebt.

– Je neemt verantwoordelijkheid over, zodat jij je veilig voelt

– Je richt je op de planning, stemming of sfeer en verliest jezelf in het proces

Dat heeft je ooit geholpen. Dat was ooit nodig.

Pleasen en controleren zijn innerlijke beschermers: delen van jou die wilden dat je veilig was, dat je oké bleef, dat je geliefd bleef. Dat je niet (weer) werd afgewezen. Dat je het overleefde.

Maar is het nog steeds nodig om jezelf te beschermen tegen mogelijke afwijzingen of mag je gaan leven vanuit vertrouwen en liefde voor jezelf?

Een mooie oefening hierbij is jezelf 5x de Waarom-vraag te stellen. Een simpele oefening om je innerlijke beschermers te ontmoeten:

Gedrag: Ik wil alles onder controle houden/ik moet rusten om klachten te voorkomen

Waarom? Anders loopt het mis

Waarom is dat erg? Dan krijg ik kritiek/dan denk ik dat het nooit over gaat

Waarom is dat pijnlijk? Dan voel ik me niet goed genoeg/faal ik, ben ik niet sterk genoeg

Waarom raakt dat zo? Omdat ik bang ben de verbinding te verliezen/anderen me afwijzen en niet meer serieus nemen

Waarom wil je dat niet? Dan voel ik eenzaam en alleen/alleen met mijn klachten.

Je gedrag is dus geen zwakte, maar een slimme oude strategie van jouw brein om je te beschermen tegen pijnlijke emoties die je als kind niet kon dragen. Toen was je letterlijk afhankelijk van de verbinding met je ouders.

Alleen die strategie belemmert je nu om echt jezelf te zijn. En de innerlijke druk, je continue alertheid en het onderdrukken van jouw emoties kan zelfs voor klachten zorgen. Terwijl je inmiddels voor jezelf kunt zorgen. Je mag voor jezelf gaan staan.

Voluit gaan leven.

Durf jij te bewegen?

Van controle naar contact.

Van overleven naar voelen.

Van hard je best doen naar zacht jezelf zijn.

Stapje voor stapje van doen naar zijn.